یکی از وظایفی که همیشه مومنین دارند و در دوران غیبت این وظیفه هست، استقامت کردنه در راه درست. انسان منتظر وقتی اون اهداف رو می‌بینه، اون مسیرو رو می‌بینه توی این مسیر محکم می‌ایسته. خداوند به پیامبرش همین رو دستور میده« فَاستَقِم کَما اُمِرتَ وَ مَن تاب مَعَکَ، سوره مبارکه هود آیه 112» هم خودت محکم بایست و هم دیگران رو در این مسیر به استقامت فراخوان
یه عدهای هم هستن که متاسفانه منفعل هستند یعنی: آدمهایی هستند که اگر در جمع خراب قرار بگیرن رنگ عوض میکنن به یه شکله به اصطلاح تاثیرپذیر دارن این آدمها نمیتونن برای امام مشکل حل کنن؛ اینها معمولا اگر توی فضای غلط قرار بگیرن به سمت دشمن و بدیها متمایل میشن و روشون اصلا نمیشه حساب کرد.
هل خیر باشیم؛ فرمودند: اهل خیر باشید صفتون رو معلوم بکنید. نمیشه بگی آقا منم مثل دیگران ببینم حالا امواج به چه سمتی میره؟ اگر فرض کن بی دینی رواج پیدا کرد خوب خیلی خوب منم یکی از اونا، اگر فضای مجازی امروز همه گیر شد و افراد دیگه توجه نکردند تو فضای مجازی هم باید خطوط قرمزی وجود داره، بگم خیلی خوب منم مثل دیگران. اگر قرار شد که راحت تهمت بزنیم، راحت غیبت کنیم، بگم خوب خیلی خوب منم یکی مثل اونا، اینکه معنای دینی نداره.
جامعه‌ای تغییرنمی‌کنه؛ نعمت‌ها از افراد برداشته نمیشه مگر به دست خودشون« إِنَّ اللَّهَ لا يُغَيِّرُ ما بِقَومٍ حَتّىٰ يُغَيِّروا ما بِأَنفُسِهِم- قرآن کریم، سوره رعد، آیه 11» وقتی این قاعده رو ما در قرآن و در روایات می‌بینیم و عقلم به او راهنمایی می‌کنه؛ برای تحقق جامعه ظهور یا برای تحقق جامعه منتظر، نیاز به برنامه ریزی و آینده نگری داریم؛ بدون برنامه ریزی حرکت برای ظهور معنا نداره، عملی نیست اصلا؛ بدون برنامه ریزی و بدون تلاش خستگی ناپذیر و آینده نگری و تلاش درون مسیر، انتظار صرفاً ادعاست.
کسانی که انواع تفرقه‌ها و انواع دشمنی‌ها رو ایجاد میکنن و انواع اتهام‌ها و تخریب‌ها رو بر چهره مسلمانان و مؤمنین وارد میکنن؛ کسانی که انواع هجمه‌ها رو با ابزار‌‌‌‌های مختلفی به ساحت اسلام، این اسلام ستیزی که ایجاد میکنن؛ اسلام گریزی که ایجاد میکنن، عالم ستیزی که راه انداختن و راه می‌‌اندازن و مهدویت ستیزی، مبارزاتی که با بحث مهدویت دارن؛ با ترسیمی که از موعودی که به جعل درست میکنن؛ موعودی که اسرائیلی باید باشه؛ موعودی که حتما باید چهره صهیونیستی باشه؛ موعودی که اهداف لیبرال دموکراسی رو قراره محقق بکنه.
ما نسبت به امام وظایفی داریم؛ یکی از مهمترین وظایفی که یک منتظر داره زمان شناسی است. اگر کسی بخواد برای امام کار بکنه، برای دین تلاش کنه، باید زمان شناس باشه. اینه که در روایات ما آمده کسی که عالم به زمان خودش باشه امور براش مشتبه نمیشه، دچار تردید‌ها و سردرگمی‌ها نمیشه، مفهومش اینه یعنی شما وقتی می‌خوای امامت و یاری بکنی باید زمانت و بشناسی و الا نمی‌دونی وظیفت چیه؟ نمی‌دونی چیکار باید بکنی؟ نمی‌دونی امروز باید چیکار کنی؟
این که در سلامی که برای امام زمان( علیه‌السلام) داریم می‌گیم« السَّلامُ عَلَیکَ یا سَبیلَ اللهِ الَّذی مَن سَلَکَ غَیرَهُ هَلَکَ- زیارت مخصوص حضرت صاحب الزمان( عج) مفاتیح الجنان، شیخ عباس قمی» سلام بر اون تنها راهی که جز این راه هلاکته. اینی که اهل بیت( علیه السلام) مانند کشتی نوح گفته شدن که در طوفان بلا و تنها راه نجات اینه یعنی اگه پسر نوح هم باشی فاصله بگیری، غرق می‌شی بفهمی تنها راهه؛ بفهمیم خدایی که ما رو آفریده تنها راه و چاه و می‌دونه؛ وقتی یه همچین اتفاقی افتاد- معرفت یعنی این- اون موقع با همه وجودمون به امام می‌گیم« فَمَعَکُم مَعَکُم لا مَع غَیرکُم- زیارت جامعه کبیره»
