صَعصَعِه از ياران فوق العادهٔ حضرت علی(علیه السلام) بود.
لحظات آخر عمر حضرت، اومد دم در اتاق، بلكه شاید بتونه عيادتی کنه اما شرایط رو مناسب ندید، به همین خاطر به کسی که اونجا در اتاق رفت و آمد میکرد گفت: سلام منو به آقا برسونید… (و پیغامی هم گذاشت)
پيغامش که به امام رسيد، ایشون فرمودند: از طرف من به صعصعه بگيد:

خدا تو رو رحمت كنه، تو خوب یاری بودی؛

[ فَلَقد كُنتَ خَفيف المَئونة، كثیرُ المَعونة]
كم توقع، كم خرج، بی منّت..
امـا پُركار، صبور، مجاهد، فداكار..
صعصعه جان! ممنونم؛ سربــــاز بودی، نه سربــــار..

[بحار الانوار، ج۴۲، ص۲۴۳]