قارون، فرد پولـــداری بود که کلید گنج هاش رو با شتر می‌بردند و همه آرزو داشتند ای کاش مثل قارون بودند. ولی وقتی زمین دهن باز کرد و قارون و دارایی های اونو بلعید، مردم گفتند: «خوب شد که ما قارون نبودیم!»

[حاجی ماندگاری/ظ- ۹۰/۶/۲]