بسم الله الرحمن الرحیم
نامش جُنیدی بود
از علمای ناصبی و دشمن سرسخت اهل بیت
به دستور معتصم (خلیفه)، معلم علی شده بود
بايد ارتباط علی رو با شيعيان قطع ميكرد و به خيال خودش ميخواست او با كينه ی اهل بيت بزرگ بشه و اعتقادات ناصبی یادش بده!
مدتي گذشت.
حالِ علی رو ازش پرسيدند با لفظ كودك.
عصباني شد، گفت: “كودك كدام است؟ در مدينه عالِم تر از من سراغ داريد؟”
گفتند: نه!
گفت: به خدا قسم! هر چه ميخواهم يادش بدهم، خودش ميداند! ادامه اش را هم به من ياد ميدهد! تمام قرآن را با تفسير كامل ميداند و با صدای خوش و از حفظ ميخواند..
نميدانم اين همه علم را از كجا آورده؟! درحالیکه در ميان ديوارهای سياه مدينه بزرگ شده!
علیِ ۶ساله، معلم خوبی بود برای معلمش..
جُنيدی، ناصبی سرسخت، شد از دوست داران اهل بيت.
آن هم سرسختانه…
(( درود خدا بر امام هادی ))
برگفته از کتاب
«حصار آفتاب»
