ادیانی که بعد از حضرت ابراهیم (علیه السّلام) توسط پیامبران الهی برای بشر، آورده شده را ادیان ابراهیمی می گویند؛ یهود، مسیحیت و اسلام، ابراهیمی اند و خصوصیت بزرگ این ادیان، اشتراک شان در توحید، معاد و نبوت است برای همین به آنها «ادیان توحیدی» هم می گویند.
ادیان قبل از حضرت ابراهیم را غیر ابراهیمی می نامند؛ مانند: زرتشت، هندو، بودا… که اعتقاد به منجی و موعود نهایی، در آئین ها، فرهنگ ها و ادیان غیرابراهیمی هم بوده. رد پای آن را میتوان در کشورهای آسیای شرقی و جنوب شرقی (همچون هند، چین، ژاپن، تایلند و ویتنام) مورد بررسی قرار داد.
منجی در ادیان، زواردهی، ص۱۷۸
