فرقی که ما شیعیان با دیگران و دیگر فِرَق اسلامی و غیر اسلامی داریم این است که ما این شخص عظیم و عزیز را می شناسیم؛ اسمش را، تاریخ ولادتش را، پدر و مادر و اجداد عزیزش را، قضایایش را می دانیم، ولی دیگران این ها را نمی دانند… به همین دلیل است که توسّلات شیعه، زنده تر و پرشورتر و بامعناتر و باجهت تر است…
انتظاری که از آن سخن گفته اند، فقط نشستن و اشک ریختن نیست! ما باید خود را برای سربازی امام زمان آماده کنیم.
انتظار فرج یعنی کمر بسته بودن، آماده بودن، خود را از همه جهت برای آن هدفی که امام زمان (علیه الصلاة و السّلام) برای آن هدف، قیام خواهد کرد، آماده کردن. آن انقلاب بزرگ تاریخی…
امروز شما به اوضاع دنیا نگاه کنید، همان چیزی است که در روایات مربوط به ظهور ولی عصر (ارواحنا فداه) وجود دارد امروز در دنیا حاکم است؛ پر شدن دنیا از ظلم و جور…
انتظار فرج معنایش این نیست که انسان بنشیند و دست به هیچ کاری نزند! هیچ اصلاحی را وِجهه ی همت خود نکند و صرفا دلخوش کند به اینکه ما منتظر امام زمان (علیه الصلاة و السلام) هستیم! این که انتظار نیست! انتظارِ چیست؟!
هر اقدامی در جهت استقرار عدالت، یک قدم به سمت آن هدف والاست. انتظار، حرکت است؛ انتظار، رها کردن و نشستن برای اینکه کار به خودی خود صورت بگیرد نیست! انتظار، آمادگی است، این آمادگی را باید در وجود خود و در محیط پیرامون مان حفظ کنیم…
من از مدیران فرهنگی کشور توقعم بیش از این است، من انتظار دارم فضای کشور از لحاظ فرهنگی طوری نباشد که کسی این گستاخی و یا این غفلت را نسبت به امام زمان مرتکب شود!
شما نگاه کنید ببینید هر جمعه در سرتاسر کشور، چند صد هزار نفر و یا چند میلیون نفر از مردم دعای ندبه می خوانند، جوانان اشک می ریزند، شما ببینید نیمه شعبان مردم چه می کنند!
از صفر که نمی شود شروع کرد! جامعه ای می تواند پذیرای مهدی موعود (ارواحنا فداه) باشد که در آن آمادگی و قابلیت باشد و إلا مثل انبیا و اولیای طول تاریخ می شود!
چرا امیرالمومنین علی بن ابی طالب (علیه الصلاة و السلام) در زمان خودش؛ در همان مدّتِ کوتاه حکومت با آن قدرت الهی، با آن علم متصل به معدن الهی، با آن نیروی اراده، با آن زیبایی ها و درخشندگی هایی که در شخصیت آن بزرگوار وجود داشت و با آن توصیه های پیامبر اکرم، او نتوانست ریشه ی بدی را بخشکاند؟!
بزرگترین وظیفه منتظران امام زمان این است که از لحاظ معنوی و اخلاقی و عملی و پیوندهای دینی و اعتقادی و عاطفی با مؤمنین و همچنین برای پنجه در افکندن با زورگویان، خود را آماده کنند.
سربازیِ منجی بزرگی که می خواهد “با تمام مراکز قدرت و فساد بین المللی مبارزه کند” احتیاج به خودسازی و آگاهی و روشن بینی دارد.
ما امروز وظیفه داریم در آن جهت حرکت کنیم تا برای حضور آن بزرگوار آماده شویم؛ شنیده اید در گذشته کسانی که منتظر بودند، سلاح خود را همیشه همراه داشتند؛ این یک عمل نمادین است و به دین معناست که انسان از لحاظ علامی و فکری و عملی باید خود را بسازد و در میدان های فعالیت و مبارزه آماده به کار باشد.
این گزارش مربوط به گروه های تبلیغی در شمال آفریقاست. گزارشگر می نویسد یکی از مشکلات ما در سر راه تبلیغ مسیحیت و پیشرفت استعمار در شمال آفریقا و منطقه تونس و مغرب این است که «این مردم اعتقاد دارند که مهدی موعود خواهد آمد و اسلام را سربلند خواهد کرد.» گزارشگر این را در گزارش رسمی خود می نویسد و برای هیاتی که مسئول رسیدگی به این کارهاست می فرستد.
مهدی موعود نمی آید ستمگران عالم را نصیحت کند که ظلم و زیاده طلبی و سلطه گری نکنند
با زبان نصیحت، عدالت در هیچ نقطه ی عالم مستقر نمی شود! استقرار عدالت چه در سطح جهانی، چه در همه بخشهای دنیا، احتیاج به این دارد که مردمان عادل و انسانهای صالح و عدالت طلب، قدرت را در دست داشته باشند و با زبان قدرت با زورگویان حرف بزنند.