هان ای مردم! منتظر باشید در آینده پیش آمدهایی خواهد شد، از پشت کردن روزگار و قطع پیوندهایتان، تا روی کار آمدن خردسالان شما. زمانی که ضربت شمشیر بر مؤمن آسان تر از کسب یک درهم از راه حلال است. وقتی که پاداش گیرنده اجرش از پاداش دهنده بیشتر می باشد، روزگاری که بدون نوشیدن شراب مست می شوید از فراوانی نعمت و خوشی ها! بدون اضطرار و ناچاری دروغ می گویید، و این حوادث هنگامی به شما روی می آورد که بلا و سختی شما را بگزد چنانکه پالان، دوش شتر را زخم کند و بگزد! آه…
لطف مقرّب یعنی: کاری از طرف خدا برای انسانها، که ما را به سوی انجام تکالیف ترغیب، و از سرکشی دور می‌کند. علامه حلی می‌گوید: «لطف مقرّب خدا» آن اموری است که قدرت و اختیار را از ما نمی‌گیرد، ولی در نزدیک کردن ما به بندگی و دور کردن ما از معصیت، مؤثر است. [کشف المراد، ص۳۲۴]
برای رسیدن به هدف خدای حکیم از خلقت انسان (یعنی کمال)، برنامه و تکالیفی وجود دارد که خدا هر زمینه‌ای برای انجام آن تکالیف لازم باشد را فراهم می‌نماید؛ هر آنچه که موجب روشنگری و ترغیب انسانها برای عمل به آن برنامه باشد.
«لطف محصّل» یعنی برخی کارها که اگر خدا این کارها را در حق انسانها انجام نمی‌داد، آفرینش لغو و بیهوده می‌شد! مثل بیان تکالیف شرعی، یا نصب و معرفی حافظ دین… اینها لطف خداست؛ لطفی که محصّل و محقِق اصلِ بندگی است.
روش استدلال:
در عالَم، خدایی یگانه، حکیم، لطیف، دانا، بخشنده، قادر … وجود دارد. از آنجا که خداوند «حکیم» است، لذا از خلقتِ عالم «هدف و غرضی» داشته؛ عالَم را برای انسان آفرید و انسان را برای رسیدن به سعادت.
عمه جان! امشب که نیمه شعبان است، در منزل ما افطار کن؛ زیرا خداوند امشب تو را با حجت خود بر خلقش و جانشین بعد از من، مسرور و خوشحال می کند.
حکیمه(عمه ی امام عسکری) گفت: نماز مغرب و عشا خواندیم و افطار نمودیم. دائما مراقبش بودم. نیمه شب مشغول نماز شب شدم، او نیز وضو گرفت و مشغول به نماز شب شد، هنگام طلوع فجر اول، ناگهان نرجس احساس کرد زمان تولد موعود رسیده…
آیا از قلب هستی می دانید؟!
بدن انسان از میلیاردها سلول تشکیل شده که تمام این سلول ها در سراسر بدن به یک مرکز فرماندهی متصل هستند و با آن ارتباط دارند، به همین دلیل اگر سر سوزنی به سرانگشتان خود ضربه بزنید، فورا مرکز فرماندهی متوجه آن (حسّ درد) می شود!
