کدام مهم تر است؟!!!
اگر قطاری بخواهد به مقصد برسد، وجود یه آیتم هایی ضروری است؛ از جمله واگن، ریل، سوخت، لوکوموتیو، لوکوموتیوران، عدم مانع در مسیر [مثل ریزش سنگ ها و غیره…] همچنین بعضی قطارها دود و سوت نیز دارند که علامت نزدیک شدنشان به مقصد است.
دود و سوت؛ همچون علائم ظهورند، ولی آنچه شرط رسیدن قطار به مقصد است وجود واگن، ریل، سوخت، لوکوموتیو و این قبیل چیزهاست!
قصیده ابن عرندس
علامه امینی در جلد اول کتاب الغدیر می نویسد: در میان اصحاب ما معروف است که خواندن قصیده «اِبنِ عَرَندَس» در هر مجلسی موجب تشریف فرمایی حضرت بقیّة الله به آن مجلس می شود.
در کتاب سُنَن تِرمِذی (از کتب معتبر اهل سنت) آمده که: پیامبر در حجة الوداع فرمودند: «من، میان شما دو چیز باقی می گذارم؛ تا زمانی که به آنها تمسک جویید هرگز گمراه نمی شوید… کتاب خدا که ریسمانِ آویخته از آسمان به سوی زمین است و عترت و اهل بیت من. این دو هرگز جدا نمی شوند، تا در حوض [کوثر] به من پیوندند. بنگرید چگونه با اینها رفتار می کنید!»
واژه خسف و مشتقاتش، چند بار در قرآن کریم به کار رفته، مثلا در آیه ۸۱ از سوره قصص، خداوند می‌فرماید: «آنگاه که [قارون] را با خانه اش در زمین فرو بردیم، و گروهی نداشت که در برابر [عذاب] خدا او را یاری کنند و [خود نیز] نتوانست دفاع کند.»
امام کاظم علیه السلام فرمود: «خدا بر مردم دو حجت قرار داده؛ یکی ظاهر و آن عبارت است از پیامبران و رهبران دینی، و دیگری باطن و آن عقل است»
به آیه ۱۶۵ سوره نِساء، دقت کنید: «تا اینکه برای مردم، پس از فرستادن پیامبران، در مقابل خدا “بهانه و حجتی” نباشد و خدا توانا و حکیم است»
آیا فکر کرده اید؛ چرا یکی از القاب یارغائب ازنظر حجت است؟! و چرا به حجة بن الحسن العسکری، شهرت دارد؟!
