برای خدا ودایع (و امانتهای) مومنین در اصلاب قوم کافر و منافق وجود دارد و علی علیه السلام پدرانشان را نمی کشت تا آنکه آن ودایع خارج شوند… قائم ما اهل بیت نیز چنین است، ظهور نمی کند تا آنکه ودایع خدای تعالی ظاهر شوند، وقتی ظاهر گشتند بر آنان که باید غلبه می کند و نابودشان می سازد.
بیشتر ما ایرانی ها وقتی پای سفره و غذای هندی می نشینیم، با گذاشتن اولین قاشق در دهانمون، دادمون بلند میشه که: «سوختم، سوختم…»
اما اگه همین ما، مدتی [مثلا دو سه ماه] فقط غذای هندی بخوریم و بعد سر سفره ی غذای ایرانی خودمون بنشینیم، دادمون بلند میشه که: «پس کو فلفلش! یه کم فلفل بیارید…»
او کسى است که این کتاب [آسمانی] را بر تو نازل کرد، قسمتى از آن آیات محکم است [یعنی صریح و روشن است] آنها اساسِ کتاب هستند و قسمتی دیگر متشابه است [که توضیح و تاویل پذیرند] ….
«سپیدی مو» علامت پیری ست اما علت پیری «رنگ مو» نیست! «زردی رخ» علامت بیماری ست اما علت بیماری «رنگ رخ» نیست!
️علامتهای ظهور هم فقط حکایت گر ظهورند و با تحقق ظهور هیچ رابطه ی سببی و مسببی ندارند؛ به عبارتی دیگر «علائم» هیچ نقشی در نزدیک کردن ظهور ندارند؛ بلکه فقط علامتِ نزدیک شدنِ ظهورند!
یکی از برنامهها و سنتهای سفارش شده در دین، سنت عقیقه کردن(یعنی قربانی کردن گوسفند?) برای نوزاد است که برای سلامتی فرزند و برکت زندگی او تأثیر دارد و امام حسن عسکری علیهالسلام با انجام عقیقه برای حضرت مهدی، ضمن عمل به این سنّت دینی، بسیاری از شیعیان را از ولادت آن حضرت آگاه کرد.