عشق به صلح و عدالت

آیا این عطش، کاذب است؟؟

با تمام اختلافاتی که در میان ملّتها و امّتها؛ در طرز تفکر و آداب و رسوم وجود دارد، همه بدون استثنا، سخت به این دو علاقه مندند: عشق به صلح و عشق به عدالت.

عزت و قدرت در اتحاد منتظران  

ما آرزو داریم که این یک میلیارد مسلمان حقیقتا یک واحد باشند نه اینکه دولت ها و کشورها وجود نداشته باشند، چنین چیزی علی الظاهر تا قبل از ظهور ولی عصر (ارواحنا فداه) نخواهد شد، اما می گوییم در یک جهت حرکت کنند؛ با یک روحیه حرکت کنند؛ ملت ها و دولت های مسلمان، با یک دل حرکت کنند و این عزت و قدرت آنها است.

عزاداران و دعا برای ظهور

خواسته ها و دعاها از درد بلند می شوند؛ به عبارتی دیگر، پشتِ هر فریادی «درد» ی ست! دعای از سَرِ سیری به چه دردی می خورد؟! دعای حقیقی آن است که دردمندانه و با تمنّا باشد؛ بهتر بگویم: « دعا، خواندن نیست؛ خواستن است! »

حالا اگر امام زمان به تو بگوید دعا کنی، در واقع چه مقصودی دارد؟ فقط دعا؟!

عزاداران سه دسته اند …

دسته اول: اگرچه عزاداری و بزرگداشتِ قیام عاشورا را ترک نمی کنند و در مجالس شرکت می کنند اما زمینه ی هر گناهی هم که پیش آمد مرتکب می شوند! درکِ چنین فردی از قیام امام حسین، ناقصه. دسته دوم دل پاکی دارند و خالصانه هم عزاداری می کنند اما متاسفانه اهدافِ عزاداری را به خوبی نمی شناسند! گروه سوم کسانی اند که از جریان عاشورا چیزهای خوب و قابل توجهی می دانند و زندگیِ خود را با حرکت و اهداف امام حسین گِره زده اند، به حق و حق طلبی نزدیک ترند. عزاداری این دسته، صحیح و اثرگذارتر خواهد بود.

ظهورِ ناگهانی

بر اساس برخی روایات، «ظهور امام زمان به شکل ناگهانی و در زمانی که انتظار آن نمی رود، رخ خواهد داد» و یا اینکه «امر او در یک شب اصلاح خواهد شد» …

نقد و بررسی:

این گونه روایات، کنایه از سرعتِ شکل گرفتن آن است؛ بنابراین “تحقق ظهور در زمانی که انتظارش نمی رود” به معنای نفی علایم نیست! همچنین ممکن است علایم حتمی که متصل به ظهورند، به سرعت و در زمانی که انتظارش نرود تحقق یابند و ظهور، بلافاصله پس از آن رخ دهد.