حضرت علی علیه السلام می فرماید: «برای شما مثالی می زنم؛ شخصی مقداری گندم داشته و آن را باد داده و [به اصطلاح] غربال و پاکیزه کرده، در خانه انبار نموده و درب آن را بسته…
بعد از مدتی که درب انبار را باز می کند می بیند در گندم، جانور پیدا شده ( کرم افتاده! ) گندمها را بیرون آورده و دوباره پاک کرده و باد می دهد، سپس دوباره در آن انبار می گذارد و درب آن را می بندد. بعد از مدتی وارد انبار شده می بیند باز در گندم ها کرم پیدا شده! [باز پاک و غربالشان می نماید و] این عمل را چندین بار تکرار می کند تا نماند مگر “اندکی گندم از یک بار” که دیگر کِرم نتواند هیچ آسیبی به آن برساند.
شما را نیز گرفتاریها باید اینگونه خالص نماید، تا اینکه از شما جز گروهی که فتنه ها نمی تواند آسیبی بدان برساند، کسی دیگر باقی نماند.
قرآن و روایات فریاد دارد که در جریان تاریخ بشر، همیشه دو خط مخالف وجود داشته، خداوند می فرماید: لِکُلّ نَبیّ عَدُوّ… [صف/۸] برای هر پیامبری دشمنی وجود دارد… بنابراین همواره گروهی مخالفِ حیاتِ دین و به عبارتی دشمنِ دین بوده اند! قرآن از این خط فکری می گوید: یُریدون لِیُطفِؤُا نورَ الله [انعام/۱۱۲] اینها می خواهند نور خدا را خاموش کنند!
قیام امام حسین علیه السلام در حصار زمان و مکان نمی گنجد! اگر حمایت از حسین بن علی، به حضور در «جبههٔ نظامی کربلا» بود، حمایت از حجة بن الحسن، به حضور در «جبههٔ نرمِ فکریِ فرهنگی» است.
يوْمَ نَدْعُوا كُلَّ أُنَاسٍ بِإِمَامِهِمْ… [إسراء/۷۱]
(به یاد آورید) روزی که هر گروهی را با امام و پیشوایشان می خوانیم… به اندازه ی رشته ی شکاف هسته ی خرمایی به آنان ستم نمی شود!
از حضرت رضا علیه السلام آمده که پیامبر درباره این آیه فرمودند: در روز قیامت، هر گروهی به نام امام زمان، کتاب خدا و سنت پیامبرشان فرا خوانده می شوند.
اگر قطاری بخواهد به مقصد برسد، وجود یه چیزهایی ضروری است؛ از جمله واگن، ریل، سوخت، لوکوموتیو، لوکوموتیوران، عدم مانع در مسیر [مثل ریزش سنگ ها و غیره…] همچنین بعضی قطارها دود و سوت نیز دارند که علامت نزدیک شدنشان به مقصد است.
دود و سوت؛ همچون علائم ظهورند، ولی آنچه شرط رسیدن قطار به مقصد است وجود واگن، ریل، سوخت، لوکوموتیو و این قبیل چیزهاست!
