بیشتر علمای اهل سنت قائلند: بعد از قرآن، کتابی به عظمت و صحت کتاب «صحیح بُخاری» نیامده است.
در جلد هشتم کتاب صحیح بخاری آمده: جابر بن سمره می گوید، پیامبر خدا فرمود: « دوازده امیر خواهند بود» آن گاه سخنی فرمود که من آن را نشنیدم. پدرم گفت: پیامبر فرمودند: «همه ی آنان از قریش هستند.»
وقتی امام حسین، به ” فرزندان مسلم بن عقیل” گفت: شهادتِ مسلم، خانواده ی شما را بس است، من به شما رخصت می دهم که به سوی خانه های خود بروید. فرزندان مسلم در پاسخ گفتند: «آیا به مردم بگوییم امام و رهبر و بزرگ مان را میان دشمنان تنها گذاشته و از او دفاع نکرده ایم؟!! به خدا قسم چنین نخواهیم کرد؛ جان و مالمان فدای تو.»
پس از انتقال امام هادی از مدینه به سامرا، آن حضرت به شدت تحت مراقبت و کنترل بود! لذا به دلیل شرایط نامساعد و محدودیتهای فراوانی که وجود داشت، هنگام رحلت امام هادی حتی عده ای از شیعیان از امامت حضرت «حسن عسکری» آگاهی نداشتند!
چه رسد به هنگام تولد منجی موعود، که وضعیت سنگین امنیتی دستگاه وقت باعث شده بود امام عسکری بسیار مراقب جان فرزند خود باشد و او را در پرده ی «پنهان زیستی» نگه دارد تا از گزند بدخواهان در امان بماند.
کسانی که در انقلاب هیچ نقشی نداشتند، چطور انتظار فرج دارند؟! آنها که ترسیدند و فرزندی به جبهه نفرستادند با احتیاط بگویند «امام زمان بیا» ؛ برای اینکه ایشان که بیاید خواهد فرمود “با دشمنان مقابله کنید”در حالیکه من پنهان شده و ترسیده ام! می خواهی یار امام زمان باشی؟ کسانی که دو لیتر برای امام زمان(سلام الله علیه) گریه می کنند ولی حاضر نیستند یک سیلی در این راه بخورند نمی توانند یار آن حضرت باشند.
فیلسوف شهیر انگلیسی برتراند راسل می گوید: «دنیا چشم به راه مصلحی است که همگان را در سایه یک پرچم و یک شعار متحد سازد» .
