اصحاب خاص حضرت مهدی به دلیل آمادگیِ شان، به محض شنیدن ندای حضرت، همگی در مکه جمع می شوند. آنان به گونه ای آماده اند که اگر آب دستشان باشد، زمین گذاشته و به یاری امام می شتابند.
یادش بخیر.. مسلم بن عوسجه را می گویم؛ به سوی حمام بود که حبیب بن مظاهر با او روبرو شد. هنگامی که در جریان وضعیت امام زمانش قرار گرفت حتی به خانه برنگشت و هر دو به طرف کربلا رفتند.
در هیچ کجای تاریخ، تمام مکارم اخلاقی در برابر تمام رذائل اخلاقی ظهور پیدا نکرد چنان که در عاشورای ۶۱ هجری اتفاق افتاد! روبرو شدنِ حسین بن علی علیه السلام در برابر لشگر یزید؛ مبارزهٔ «نهایت حق» در برابر «نهایت باطل»! در یک سو، «رفیع ترین مکارم انسانی» و در سویی «پَست ترین و رَذل ترین صفات»…
ارزش دارد که انسان در مقابل ظلم بایستد؛ در مقابل ظالم بایستد و مشتش را گره کند و توی دهنش بزند و نگذارد که اینقدر ظلم زیاد بشود. «این ارزش دارد» ما تکلیف داریم آقا! اینطور نیست که حالا که ما منتظر ظهور امام زمان (سلام الله علیه) هستیم، پس دیگر بنشینیم در خانه هایمان، تسبیح به دست بگیریم و بگوییم «عَجّل عَلی فَرَجَه»
صدای اربعین تا آن سوی دنیا هم رفته؛ در برخی مقالات – مانند ایندیپندنت و برخی مقالات دیگر – یکی از نکاتی که درباره پیاده روی اربعین زده بودند این بود که “اگر می خواهید اسلام حقیقی را بشناسید، بروید اربعین را ببینید…” در طوفان کاترینا، دولتِ آمریکا ۴ میلیون وعده ی غذایی داد، ولی در اربعین ۲۰۰ میلیون وعده ی غذایی توزیع می شود که تماماً توسط خیّرین است!
اگرچه همه ی دنیا، به خصوص کمپانی های صهیونیستی و قدرتمندان و زَرسالاران عالم، ناراحت شوند و همجمه تبلیغاتی کنند، باکی نیست.
امروز پایه انقلاب، مستحکم است و این طوفان ها نمی تواند این بنای شامخ را متزلزل کند، از چه چیزی می ترسند؟ ملاحظه چه چیزی را می کنند؟ بعضی کسان در برنامه ریزی هایشان، در اجرایشان، در تصمیم گیری هایشان، در حرف زدن هایشان، و در موضع گیری هایشان، دائما مواظبند که نکند فلان رادیوی گوشه دنیا – که به فلان دستگاه جاسوسی وابسته است – علیه این حرفی بزند! خب بزند.
