ابوداوود از علما و بزرگان اهل سنت است؛ ابراهیم بن اسحاق حربی، در مقدمه ی کتاب سنن ابوداوود می نویسد: دانشِ حدیث در دست ابوداوود، همانگونه بود که آهن در دستِ داوود پیامبر (علیه السلام).
این ابوداوود در کتابش [که از کتب معتبر اهل سنت است] آورده که: «پیامبر اکرم (صلی الله علیه و آله و سلم) فرمود: اگر از عمر دنیا جز یک روز باقی نمانده باشد هر آینه خداوند آن روز را طولانی خواهد کرد تا آن که مردی از اهل بیت مرا بر انگیزد که اسمش مانند اسم من است.»
“سلام” نام خدا و زمزمه ی بهشتیان است. “سلام” کم کردن فاصله و نشانه ی نزدیکی قلب است؛ به همین خاطر در طلیعهٔ همه ی زیارات «سلام» آمده است.
اما تعداد سلام های وارد شده در این زیارت از غالبِ زیاراتِ دیگر بیشتر است! زیارتی با بیش از یکصد سلام: سلام بر ملائکه/ سلام بر انبیاء؛ که نام ۲۳ تن از پیامبران آورده شده/ سلام بر امامان و اولیاء/ سلام بر فاطمه زهرا/ سلام بر روحِ زیارت؛ حضرت سیدالشهداء/ سلام بر فرزندان و برادران و اصحاب آن حضرت
امام حسین علیه السلام فرمودند: «از ما خاندان، دوازده مهدی خواهد بود که اولین آنها امیرالمومنین علی بن ابی طالب است و آخرین آنها نُهمین از فرزندان من می باشد. اوست امام قائم به حق، خداوند زمین را به واسطه اش پس از مرگ “زنده” می کند، دین حق را به دستش بر همه ادیان چیره می نماید… او را غیبتی است که اقوامی در آن مُرتَد می شوند! [البته] عده ای پابرجا می مانند و اذیت می شوند! به آنها می گویند:
اگر راست مى گوييد اين وعده چه وقت عملی می شود؟
ابوبصیر از حضرت صادق (علیه السلام) سئوال کرد که تفسیر این آیه که «هر کسی را حکمت داده شود، پس به او خیر بسیاری داده شده» به چه معناست؟ حضرت فرمودند: «حکمت؛ بندگی خدا و شناخت امام است.»
مسیحیان به لحاظ تاریخی با یهود مشترک هستند؛ یعنی پیشینه تاریخی شان یکی است. در واقع بزرگان یهودیت همان بزرگان مسیحیت هستند.
اما آیا حضرت عیسی، همان منجی و موعودی بود که در کتب اشعیا، ذکریا و دانیال مطرح شده؟!
