انجیل در زبان یونانی به معنای مژده است؛ مژده به فرارسیدن ملکوت آسمان.
مسیحیان، آخرین نجات دهنده و تسلی دهنده را عیسی میدانند. گروه زیادی از پیروان حضرت عیسی(علیه السلام) به نوشتن رَوش زندگی ایشان اقدام نمودند و نوشته هایی به وجود آوردند که بعدا «انجیل» خوانده شد و کم کم چهار انجیل از آنها رسمیت یافت:
با مراجعه به روایات، میشه گفت هیچ لقبی به اندازه قائم استعمال نشده… «قیام حضرت مهدی» درخشان ترین فصل زندگی ایشان است.
مهمترین علتِ اتّصاف حضرت به این لقب، اینه که ایشان در برابر اوضاع سیاسی و انحرافات دینی و اجتماعی، بزرگترین قیام تاریخ را رهبری خواهد کرد.
ایشان حداقل دو هدفِ مهم داشتند؟
۱- سلامتی فرزند ۲- معرفی جانشین و اعلام تولد منجی به عموم مردم بویژه مستضعفان
حالا بیاییم ما هم “برای سلامتی حضرت و تسلّی دل ایشان از غم ها، بلاها و فتنه های آخرالزمان، و هم برای معرفی و ترویج یادِ منجی” از آشنایان پول جمع کنیم و حداقل یک عدد گوسفند قربانی کنیم.
آیا میدانستید نام حضرت علی(علیه السلام) و امام مهدی(عج) در کتاب هندوها آمده؟!
چون مدت روز تمام شود، دنیای کهنه، نو شود و صاحب ملک تازه، پیدا شود از فرزندان و پیشوای بزرگ جهان که یکی «ناموس آخرالزمان» و دیگری «صدیق اکبر» یعنی وصی بزرگتر وی که «پشن» نام دارد و نام آن صاحب ملک تازه «راهنما» است، به حق پادشاه می شود و خلیفه «رام» باشد و حکم براند، او را معجزه بسیار باشد… دولت او بسیار کشیده شود و عمر او از فرزندان «ناموس اکبر» زیاده باشد و آخر دنیا به او تمام شود.
شیخ حر عاملی، در جلد دوم کتاب ارزشمند «اثبات الهداة»، نهصد و بیست و هفت روایت در امامت دوازده امام آورده که در بسیاری از آنها، صریح و روشن تعداد و نام امامان آمده؛ مثلا
۹۵ روایت در کافی کلینی
۵۳ روایت در عُیون صَدوق
۲۲ روایت در معانی صدوق
۹۲ حدیث در کمال الدین
