سوره مبارکه عصر یکی از سوره‌هایی است که ما وقتی به هم دیگه می‌رسیم بعد از سلام و احوال پرسی خوبه این سوره رو بخونیم.
این سوره انسان رو به یاد امام زمانش می‌اندازه، به یاد وظیفه یک منتظر، یاد خطر‌ها و آسیب‌هایی که در دوران غیبت امام زمان منتظران و جامعه منتظرموعود رو تهدید میکنه. بسم الله الرحمن الرحیم «والْعَصْر» قسم به زمان، حالا این زمان چیه؟
کسی از شماها اگر آگاه به امر ظهور باشه و منتظر و چشم به راه باشه همانند کسی است که در رکاب حضرت قائم با شمشیر در راه خدا جهاد کرده فرمود بلکه به خدا قسم مانند کسیه که با شمشیر در رکاب رسول خدا جهاد نموده و در مرحله سوم فرمود: بلکه به خدا قسم مانند کسیه که با رسول خدا در محضر رسول خدا به شهادت رسیده باشد. این بالاترین مقام و درجه ای است که برای یک انسان قابل تصوره” و بعد فرمود: آیه‌ای برای شما منتظران در قرآنه. میگه من عرض کردم کدام آیه؟
یعنی وقتی آقا میاد وضعیت آدم چه جوری میشه، برای قتل و خونریزی و ویران گری میاد یا وضعیت به گونه‌ی دیگریست؟
رسالت امام در این عالم اینه انسان رو به عزت به کمال به رستگاری برسونه؛ ان شاالله که با شناخت خودمون، با معرفت نفس، با تمام وجود توجهمون به امام زمانمون باشد و نهایت بهره و استفاده رو در بعد هدایت، در توحید، در تقرب به سوی خدا از امام زمانمون استفاده بکنیم به فضل الهی .
مضطر واقعی کیه؟ شما شنیدید موارد مختلفی کسی میاد، پیش امام جماعت؛ مداح؛ گوینده بگه آقا پنج تا امن یجیب مثلا برای رفع گرفتاری‌ها، برای شفاء مریضمون خونده بشه. راستی مضطر واقعی کیه و آیه‌ی مضطر کجاست و مربوط به کی؟
سوره مبارکه حج آیه 41 از اون آیه‌هایی که باید تابلو بشه تو خونه‌ها، مساجد، حسینیه‌ها، ادارات همه جا، اون آیه چیه؟
اون‌هایی که اگر به اون‌ها قدرت و مکنت دادیم در روی زمین نماز رو به پای می‌دارند زکات میدن امر به معروف می‌کنن نهی از منکر می‌کنن و سرانجام امور به دست خدای علی اعلی است.
حضرت موسی به دنبال حضرت خضر رفت برای اینکه رشد پیدا بکنه؛ چند قدم بره جلوتر؛ آیا اجازه میدی من محضر شما باشم؟ دنبال شما بیام؟ برای اینکه به من یاد بدی از آنچه را که به تو یاد داده شده؛ به امید اینکه رشد بکنم و پله‌های کمال رو بیش از پیش طی بکنم؛
سوره حضرت یوسف گویا آمده است که قضیه غیبت امام زمان رو برای ما بیان بکنه؛ من نمونه‌هایی رو عرض می‌کنم بعداً خودتون این سوره رو با این دید نگاه بکنید ببینید در آیه پنجاه و هشتم این سوره می‌خونید که: وَجاءَ إِخوَةُ یُوسُفَ فَدَخَلوا عَلَیهِ فَعَرَفَهُم وَ هُم لَهُ مُنکَرونَ برادران حضرت یوسف اومدند وارد بر حضرت یوسف شدند حضرت یوسف برادرا رو شناخت ولی برادرا حضرت یوسف رو نشناختند؛ معنای غیبت یعنی همین، اینکه در روایات از امام صادق (علیه الصلاة والسلام) داریم که مثل حضرت قائم مثل حضرت یوسفه؛
مدین شهری بوده در همین منطقه سوریه کنونی؛ شهری تجاری، این شهر تجاری گرفتار آسیب‌هایی میشه در بازارش، در داد‌و‌ستدش، کم فروشی، غش در معامله، حقه و کلک چه بکنیم که سود بیشتری بدست بیاریم. یه چنین رقابتی به وجود میاد خداوند متعال حضرت شعیب نبی رو برای هدایت اینها می‌فرسته و اینها رو برحذر می‌داره از این ظلم و از این حق الناس و از این فسادی که در معاملات وجود داره؛
یکی از شگردهای شیطان این دشمن قسم خورده ما هم همینِ؛ تسویفِ، امروز و فردا کردن.
میگه حالا الان جونیته، حالا بیاد ماه مبارک رمضان بیاد هر زمانی که فهمیدی مسیر رو داری اشتباه میری برگردیم؛ توبه کنیم تا محبوب خدا بشویم و رحمت الهی از زمین و آسمان شامل حالمون بشود.
با هم می‌ریم، سراغ قرآن سوره مبارکه مائده آیه‌ی 54 «اَعوذُ بِاللهِ مِن الشَیطانِ الرَجیم یا أیُّها اَلَّذینَ آمَنوا مَن یَرتَدَّ مِنکُم عَن دینِه فَسَوفَ یَأتی الله بِقَومٍ یُحِبُّهُم وَ یُحِبُّونَهُ[1]» ای کسانی که ایمان آوردید، کسی که از شماها از دینش مرتدشه؛ برگرده؛ عجب! مخاطب این آیه مومنانند؛ یعنی ممکنه ما در مسیر زندگی بلغزیم و دین و ایمانمون و از دست بدیم و خدایی نکرده عاقبت به خیر نشیم؛ این از بالاترین دغدغه‌های مومنینِ؛ ما باید با تمام وجود توجه داشته باشیم که مصداق این قسمت از آیه قرار نگیریم؛
شخصی است به نام داوود رقی، میاد محضر مبارک امام صادق (علیه الصلاة والسلام) و از معنای سلام به آقا رسول الله سوال میکنه؛
شاید ما تعجب کنیم؛ بگیم داوود آخه این چه سوالیه وقت امام رو می‌گیری؟ خوب سلام یعنی سلام؛ می‌گیم السلام علیک یا رسول الله؛
اما نه، جواب امام صادق (علیه الصلاة والسلام) رو که می‌شنویم می‌بینیم داوود چقدر دقیق و تیز بین بوده؛ اجمال روایت رو محضرتون تقدیم می‌کنم؛امام فرمود: وقتی خدای علی اعلاء وجود نازنین خاتم الانبیاء و المرسلین و اهل بیت طاهرینشون رو (صلاة الله علیه اجمعین) آفرید و بعد شیعیانشون رو آفرید؛ از اون‌ها عهد و پیمان گرفت بر اینکه اهل صبر باشن در بعد فردی، اهل صبر باشن در بعد اجتماعی و اهل محافظت و مراقبت نسبت به ارزش‌ها باشن،
با آیات ابتدایی سوره‌ی مبارکه‌ی بقره در محضرتون هستیم. در این آیات، ابتدا خدای علی اعلاء راجع به قرآن این معجزه‌ی جاویدان، صحبت میکنه که این کتاب هدایتی برای پرهیزگارانه؛ هدایت برای همه است؛ برای بشریتِ؛
منتهی پرهیزگاران از این نعمت می‌تونن بهره ببرن؛ استفاده بکنن؛ البته راه برای پرهیزگاری برای همه بازه؛ وقتی یک حقیقتی رو اشاره میکنه شروع میکنه به معرفی کردن؛ خوب متقین چخ کسانی هستند؟
وقتی زُرارَة بن اَعْیَن از امام صادق آقا امام صادق( علیه آلاف التحیه و الثناء) می‌پرسه که من در دوران غیبت چه کنم؟ حضرت توصیه به معرفت و دعای معرفت میکنه. در ابتدای دوره‌ی غیبت توقیعی و نامه‌ای از سوی امام زمان( عجل الله تعالی فرجه الشریف) خطاب به شیعیان صادر میشه در اون دعای نورانی که معروف به دعای دوران غیبت تاکید به معرفت میشه.
انتظار یعنی در حالت آماده باش بودن، ایستادن، به پا خواستن. آن وظایف و تکالیفی که روی دوش ماست از آن غفلت کرده‌ایم، واِلا امام زمان که حی و حاضراست.
حضرت را قائم می‌گویند یعنی پیوسته در حالت آماده باشه، برنامه‌هایش هم آماده است. آن کسی که نیست ما هستیم، ما سر پُست مسئولیتمون غایبیم وآن رسالت و وظیفه‌ای که روی دوشمون هست را انجام ندادیم، تا خدای علی‌اعلا اذن فرج بدهد.
می‌خواهند نور خدا را با دهان‌هایشان خاموش کنند؛ به نظرشما اینها چه کسانی هستند؟َ اینها منتظران خاتم النبیاء والمرسلین بودند؛ جامعه منتظر بنی اسرائیل بودند؛ کسانی بودند که از شهر و دیار و تمام هستیشان گذشتند؛ آمدند منطقه حجاز، بهشت موعودشان و به انتظار موعودشان، اما بعد چی شد؛ سر از این جا درآوردند؟ یاری که نکردند، بماند؛ تمام قد مقابل او ایستادند و به جنگ او رفتند.
