گفتند آقا امام صادق قیام کنید؛ خواهش می‌کنم؛ تمنا می‌کنم؛ یار زیاد دارید؛ آقا فرمود: اینجوری هستید شما باهم دیگه که راحت از پول همدیگه استفاده بکنید، بردارید بدون اجازه هم؟
گغتند : نه آقا نمیشه، حساب حسابه کاکا برادر؛
هر بار اینا همدیگرو می‌بینن باز تعجب می‌کنن، واقعاً؟ آقا ما این همه ایم؟ چرا تعجب می‌کنید؟
چون وقتای دیگه ساکتن، وقتای دیگه خاموشن، اصلاً معلوم نیست هستن، آقا یک گوشی دستم هست، چهار تا می‌تونم پیام بگذارم، چهار تا می‌تونم لایک بکنم، چهار تا می‌تونم فوروارد بکنم، چهار تا می‌تونم فالوور بشم برای چهار تا صفحه، بلاخره یک حرکتی، یک تکونی، یه چیزی آخه!
رسول خدا می‌فرماید: «إِنَّكُمْ فِي زَمَانٍ مَنْ تَرَكَ عُشْرَ مَا أُمِرَ بِهِ هَلَكَ» شما در زمانی هستید 0/1 دستوراتی که خدا بهتون داده ترک کنید، نابود می‌شید ولی زمانی خواهد رسید که مردم 0/1 دستورات خدا رو گوش بدن نجات پیدا می کنن؛
یه زمانی می‌رسه که ما در بین مردم نیستیم؛ زمانه‌ایه که دسترسی پیغمبر مقابل خودشون نمی‌بینند؛ امام مقابل خودشون نمی‌بینند؛ اون زمان مردم 0/9 دین رو ترک کنن 0/1 دین رو اجرا کنن نجات پیدا می‌کنن.
وقتی این صهیونیست‌ها رو وعده ما به سر می‌رسه، بندگانی رو مبعوث می‌کنیم اینها انسان‌های بسیار قدرتمندی هستند میرن دونه دونه این صهیونیست‌ها رو از خونه‌هاشون بیرون می‌کشن و انتقام می‌گیرند و نابود می‌کنند؛ مکرر در روایات از امام صادق از امام باقر پرسیدند: این بندگان قدرتمند سختگیری که صهیونیست‌ها رو از خونه‌هاشون میارن بیرون و نابودشون می‌کنند کیا هستند؟
کلمه‌ی لبیک یا مهدی خیلی سنگین‌تر از کلمه‌ی لبیک یا حسینه.
وقتی شما می‌گید لبیک یا حسین؛ یعنی من حاضرم شما رو کمک کنم همان‌جور که شهدای کربلا اباعبدالله حسین را کمک کردند ولی آقا امام زمان (ارواحنا له فدا) یارانی که می‌خواد یه تفاوتی دارند با یاران اباعبدالله حسین (علیه السلام)، نه از حیث درجه و مقام، از نظر کارکرد
بعضی‌ها اشتباه برداشت می‌کنن از موضوع امامت یا یک جامعه‌ی ولایی یا ولایت مداری؛ فکر می‌کنن همه‌ی مسئولیت‌ها به عهده‌ی امامه و ایشون فرمان میده دیگران اطاعت می‌کنن؛ درسته، مسئولیت امام مشخصه، فرمان هم میده، اطاعت هم لازمه ولی هیچ وقت جامعه‌ی ولایی با یک رکن کارش پیش نمیره؛ یک رکن اش امامه و مسئولیتی که او داره؛ رکن دیگرش مردم‌اند و مسئولیتی که مردم دارند.
این بدبختی بزرگ ماست که از دلمون کم استفاده می‌کنیم. همین جمعیت با نیت صادقه، با عشق، همین قدم‌ها رو بر میداره، محکم بگه دارم میرم مهدی فاطمه رو برگردونم به خدا آقا برمیگرده ولی یه دفعه یه ابلیس میاد میگه یعنی تو، ببین تو که آخه عددی نیستی، حالا دعا کردن یه الهی آمین بگو. مهمه، تو نظرت برای خدا مهمه، تو نیتت برای خدا مهمه، تو یه چی می‌خوای برای خدا مهمه، خدا عالم رو برای تو آفریده.
به یمن بکنین ببینین چه خبر؟! اصلا جوون های عالم اسلام از رخوت و سستی در اومدن، اینا کجا بودن اصلا! تو سوریه شما می‌بینید که اصلا کسی احتمال نمی داد این مقدار شیعه باشه این مقدار محب اهل بیت عصمت و طهارت، اصلا تو خیلی از زمینه‌ها از ماها زدن جلو ماها عددی نیستیم پیش اونا.
به واسطه محبت و ارادت شدیدی که همه دوستان و یاران حضرت به حضرت دارن؛ یک ابهت و عظمتی برای حضرت ایجاد می‌کنه بی نظیر و خود این، کار رو جلو می‌بره.
دیگه کسی جرات تخطی و تعدی پیدا نمی‌کنه به خاطر چی؟ به خاطر شدت محبوبیت و موقعیت حضرت در میان مردم، در میان مومنین.
البته اون یارانی هم که از حضرت در میان مردم دارن زندگی می‌کنند، یارانی هستند که هر کدوم کلی آبرو برای حضرت می‌خرند کلی اعتبار برای حضرت جور می‌کنند.
اید خودخواه بشن؛ تا منفعت طلب نشی؛ تا خودخواه نشی؛ نمی تونی دینداری کنی؛ خودت و نفروش؛ منافع خودت رو در نظر بگیر؛ خودت و فراموش نکن؛ خدا ما رو منفعت طلب آفریده چرا راه دور میری؟ دینداری یعنی همین منفعت طلبی؛ نذار یه دقیقه ات از دست بره؛ مواظب خودت باش؛ خدا چرا دستور داد؟ به خاطر منافع ما؛ تو که منفعت طلب نیستی اصلا چه دستوری می‌خوای دریافت بکنی؟
