در آخرالزمان فتنه را ناخوشایند ندانید زیرا آن فتنهها منافقان را نابود میسازد؛
میگه اینا باید باشند، لَتَغْرَبَّنَ غَربَله؛ هر نخالهای به مهدی نمیرسه؛ فتنهها که خدا خودش داره مدیریت شون میکنه؛ اینا وسیلهای میشه غربال کنی تشخيص فتنهها، اینم بهتون بگم؛ در آخرالزمان برای مؤمنان خیلی ساده است،
امام صادق (ع) فرمودند: تشخیص نور آفتاب که از پنجره می تابید؛ گفت: از این هم آسون تره، برای مؤمن با تقوا، یه وقت نترسوننتون.
رسول خدا میفرماید: «إِنَّكُمْ فِي زَمَانٍ مَنْ تَرَكَ عُشْرَ مَا أُمِرَ بِهِ هَلَكَ» شما در زمانی هستید 0/1 دستوراتی که خدا بهتون داده ترک کنید، نابود میشید ولی زمانی خواهد رسید که مردم 0/1 دستورات خدا رو گوش بدن نجات پیدا می کنن؛
یه زمانی میرسه که ما در بین مردم نیستیم؛ زمانهایه که دسترسی پیغمبر مقابل خودشون نمیبینند؛ امام مقابل خودشون نمیبینند؛ اون زمان مردم 0/9 دین رو ترک کنن 0/1 دین رو اجرا کنن نجات پیدا میکنن.
خواجه اباصلت هروی تنها کسی بوده که از شهادت امام رضا باخبر بود؛ مأمون دستور میده که این آقا چون از ماجرای شهادت خبر داره نذارید آزاد باشه این خبر میده به بقیه؛ دستگیرش کنید بره حبس؛ یک سال و نیم تو حبس بود خواجه اباصلت؛ بعد یک سال ونیم دلش میشکنه؛ آقا من یک سال و نیمه تو حبسیم؛ اینجا از خانواده دور، از همه کس دور؛ یه لحظه تو دلش توسل پیدا میکنه
وقتی این صهیونیستها رو وعده ما به سر میرسه، بندگانی رو مبعوث میکنیم اینها انسانهای بسیار قدرتمندی هستند میرن دونه دونه این صهیونیستها رو از خونههاشون بیرون میکشن و انتقام میگیرند و نابود میکنند؛ مکرر در روایات از امام صادق از امام باقر پرسیدند: این بندگان قدرتمند سختگیری که صهیونیستها رو از خونههاشون میارن بیرون و نابودشون میکنند کیا هستند؟
این پیام برای زن و بچه امام حسین نیست این پیام برای ماست؛ از دین خدا حفاظت بکنید بدونید خدا حافظتون خواهد بود. مهمترین پیام که پیام برای همه ماست، در بدترین شرایط پای دین تون وایستید، وایستید خیر خواهید دید مخصوصاً تو این عصر که قرآن فرمود تو آخرالزمان وَ لا یَخافُونَ لَومَةَ لَآئم[1] از سرزنش هیچ سرزنش کنندهای نترسید. اِ هیئت میری؟ روزه میگیری؟ نماز میخونی؟ این کارو نمیکنی؟ کار بدیه. این کارا و انجام نمیدی؟ نه انجام نمیدم؛ ببین امام زمانت ازت راضیه یا نه؟
کلمهی لبیک یا مهدی خیلی سنگینتر از کلمهی لبیک یا حسینه.
وقتی شما میگید لبیک یا حسین؛ یعنی من حاضرم شما رو کمک کنم همانجور که شهدای کربلا اباعبدالله حسین را کمک کردند ولی آقا امام زمان (ارواحنا له فدا) یارانی که میخواد یه تفاوتی دارند با یاران اباعبدالله حسین (علیه السلام)، نه از حیث درجه و مقام، از نظر کارکرد
درس داری میخونی باید به این فکر کنی کجای مملکت شیعه خونه امام زمان به درد امام زمان خواهد خورد؟
مهندسی داری میخونی؛ خونه داری میسازی بگو: خونههایی میسازم که شيعههای امام زمان تو زلزله نمیرن.
رفتگری، بگو خیابونها رو جوری جارو میزنم که لایق شيعه خونه امام زمان باشه؛ لایق قدم گذاشتن شيعههای امام زمان باشه.
اون موقع تو این مملکت مشکلی میمونه؟ همه اینجوری فک کنند، به خدا نه.
انتظار یک عمل در کنار بقیه اعمال نیست، انتظار یک رویکرد به زندگیست. همه زندگی منتظر متناسب با شرایط انتظار است.
شغلش، خوابش، خوراکش، ازدواجش هر کاری که میکنه تحصیلش، تمام زندگی انسان منتظر در طرح امامش است، منتظر حضرت بیان و هر کجای عالم که هست در هر زمانی که متولد بشه تو طرح حضرت عمل میکنه.
مهمترین کار برای یه شیعه کار امامش که مقدم بر کار خودش.
خب حالا شما نگاه کنید این کار به این مهمی و جدی رو شوخی گرفتن بعضیها؛ اصلا توجهی به اون ندارن؛ خیلی از شوخیها جدی گرفته شده.
گاهی موقعها تو یه سریالی که تو تلویزیون پخش میکنه یا یک مسابقه ای، خیابونها خلوت میشه؛ این شوخی چقدر جدی گرفته شده؛ این بازی چقدر جدی گرفته شده که حتی بعضیها اگر تیم مورد علاقه شون گل بخوره یا ببازه سکته میکنن!
اگر ما بهره نمیبریم از اتصالمون به حضرت بقیه الله یا کم بهره میبریم، کم کار میکنیم کم شرایط رو ایجاد میکنیم.
ما یه راه دیگری رو داریم میریم وَ اَنَ الراحِلَ اِلیک قَریبُ الَمسافه، راه بیفتیم، آنکه راه افتاد به سوی تو راهش نزدیک است.
ما گاهی راه نیفتادهایم، گاهی دو قدم رفتهایم و به تعبیر آقا امیرالمومنین(ع) وَ قَعَدَت بِی اَغلاَلی گاهی راه نیفتادهایم، گاهی راه افتادهایم اما اِلیکَ نیست یه راهی دیگری رو داریم میریم.