بعضیها اشتباه برداشت میکنن از موضوع امامت یا یک جامعهی ولایی یا ولایت مداری؛ فکر میکنن همهی مسئولیتها به عهدهی امامه و ایشون فرمان میده دیگران اطاعت میکنن؛ درسته، مسئولیت امام مشخصه، فرمان هم میده، اطاعت هم لازمه ولی هیچ وقت جامعهی ولایی با یک رکن کارش پیش نمیره؛ یک رکن اش امامه و مسئولیتی که او داره؛ رکن دیگرش مردماند و مسئولیتی که مردم دارند.
این بدبختی بزرگ ماست که از دلمون کم استفاده میکنیم. همین جمعیت با نیت صادقه، با عشق، همین قدمها رو بر میداره، محکم بگه دارم میرم مهدی فاطمه رو برگردونم به خدا آقا برمیگرده ولی یه دفعه یه ابلیس میاد میگه یعنی تو، ببین تو که آخه عددی نیستی، حالا دعا کردن یه الهی آمین بگو. مهمه، تو نظرت برای خدا مهمه، تو نیتت برای خدا مهمه، تو یه چی میخوای برای خدا مهمه، خدا عالم رو برای تو آفریده.
یه بارک الله امام زمان میارزه انسان تمام عمرش شکنجه ببینه؛ سختی بکشه؛ زحمت بکشه؛ محرومیت بکشه؛ به یه نگاه، به یه نگاه امام زمان، یه نگاه مهربانانه امام زمان میارزه؛ چون وقتی امام اینجوری نگات بکنه یعنی تو تا بی نهایت، تا خدا خدایی میکنه؛ سعادتمندی.
یه نگاه نمیارزه آدم درست زندگی بکنه؟ میارزه؛ خیلی میارزه.
پس ما یه محتوا داریم برای مهدویت، برای جریان سازی، چون ما میگیم این انقلاب بستر، کار امام زمان هست.
امام زمان رو باید بریم بیاریم، چه بستری بهتر از این انقلاب.
ببینید جنگ رسانهای آنقدر قدرت داره که ظهور و میتونه عقب بندازه اینا همش بستر ظهوره ، لذا من نمیتونم فقط یه نماز خون صفر باشم کاری به مسائل سیاسی مملکتم نداشته باشم.
یکی از رفقا تهران، ازین بسته پفکی بود چی بود؛ میبینه هی کم میشه ازش! میبینه صدایی هم نمیاد؛ میبینه موشه میاد یه دونه یه دونه ورمیداره میره از این پفکها جلوی چشمش! حالا این هر چی جمع میکنه؛ اون میاد ورمیداره میبره؛ وگرنه دو رکعت نماز بسه برای این که آدم بره ملکوت! دو رکعت نماز! دو رکعت.
رفقا به خدا قسم ما قدر نعمت بودن با امام رو نمیدونیم چون نچشیدیم. ما شیرینی یک نگاه امام زمان رو نچشیدیم که براش جون نمیدیم.
خدا رحمت کنه مرحوم آیت الله مجتهدی یه داستانی رو نقل میکردند از یه پیرمرد کفاش به نام عبدالکریم کفاش، که عبدالکریم کفاش کسی بود که چهل روز صبح و شام بر سیدالشهدا گریه کرد به این نیت که محضر امام زمان برسه و رسید ایشون میفرمود: که هفته ای یک مرتبه امام زمان میومدن دم دکه کفاشی این می نشستن باهاش یه چند دقیقهای صحبت میکردن، تشریف میبردن.
رهبر معظم انقلاب در نیمه شعبان چند سال پیش یه جمله خیلی زیبایی داشتند؛ یه درایتی ایشون کنار این روایت مطرح کردند؛ فرمودند: فریقین، عامه و شیعه این روایت رو بهش قائلند که پیغمبر اکرم فرمودند: (أفضَلُ أعمالِ اُمَتی إنتِظارُ الفَرَجِ) فرمودند: همین عبارت تعیین سرمشق ما و هدف ما و حرکت ماست.
وقتی ابن زیاد برای عیادت اومد خونه هانی ابن عروه، مسلم پشت پرده با شمشیر آخته ایستاده بود؛ رمز گذاشتن که من دو تا سرفه کردم بیا مسلم نیومد؛ هانی گفت: چرا این کار و نکردی؟
صبح به صبح بلند شو دعای عهد رو بخون؛ نه، یه سلام به امام زمان بده. غروب دوشنبه، غروب پنجشنبه، غروب جمعه؛ حداقل این سه تا غروب، دم غروب که میشه یک آل یاسین بخون، نه یه دعای فرج بخون، نه یه دعای سلامتی امام زمان بخون، یه چهار تا یابن الحسن بگو. این لحظاتیه که پروندههامون رو خدمت امام زمان علیهالسلام عرضه میشه، بذار آخرین عملی که تو پرونده میبینند یاد امام زمان علیهالسلام باشه.
به یمن بکنین ببینین چه خبر؟! اصلا جوون های عالم اسلام از رخوت و سستی در اومدن، اینا کجا بودن اصلا! تو سوریه شما میبینید که اصلا کسی احتمال نمی داد این مقدار شیعه باشه این مقدار محب اهل بیت عصمت و طهارت، اصلا تو خیلی از زمینهها از ماها زدن جلو ماها عددی نیستیم پیش اونا.