access_alarm 1394/09/02

سرنوشت شمر (علامه امینی)

علامه امینی تعریف میکردند که:
مدتها فکرم مشغول بود به اینکه خدا «شمر» (ملعون) رو به چه شکلی عذاب میکنه؟! تا اینکه شبی در عالم رؤیا دیدم که امیرالمؤمنین(علیه السلام) در مکانی خوش آب و هوا، روی صندلی ای نشسته و من هم در خدمت ایشون هستم. در کنارشون دو کوزه بود، فرمودند:

این کوزه ها رو بردار و برو از آنجا آب بیار … و اشاره به محلی کردند که بسیار باصفا و با طراوت بود؛ استخری پرآب، اطرافش درختانی بسیار شاداب، که صفا و شادابی محیط و گیاهانش قابل وصف نبود!!

کوزه ها رو برداشتم و به آن محل رسیدم، آنها را پرآب کردم و حرکت کردم تا خدمت امیرالمومنین(علیه السلام) برگردم، یکدفعه هوا رو به گرمی رفت! هر لحظه گرمتر و گرمتر میشد و سوزندگی صحرا بیشتر میشد! ناگهان دیدم از دور کسی به طرفم می آید و هرچه او به من نزدیکتر میشود هوا سوزاننده تر میشود گویی همهٔ این حرارت از آتش او بود!!

در خواب به من الهام شد که او شمر، قاتل حضرت سیدالشهدا(علیه السلام) است. وقتی بهم رسید دیدم هوا به قدری گرم و سوزان شده که دیگه قابل تحمل نیست. آن ملعون که از شدت تشنگی به هلاکت نزدیک شده بود، رو به من کرد تا از من آب بگیره اما من مانع شدم و گفتم:
اگه هلاک هم بشم نمیذارم از این آب، قطره ای بنوشی! حملهٔ شدیدی به من کرد… من هم ممانعت میکردم تا اینکه احساس کردم الآن کوزه ها رو از دستم خواهد گرفت لذا اونا رو به هم کوبیدم، کوزه ها شکست و آبها به زمین ریخت و چنان آب کوزه ها بخار شد که انگار قطره آبی در آنها نبوده!

او که از من نا امید شد به طرف استخر رفت، من بی اندازه ناراحت و مضطرب شدم که مبادا این ملعون از آب استخر بنوشه و سیراب بشه. ناگهان ناباورانه دیدم به مجرد رسیدنش به استخر، آب استخر خشک شد چنان که گویی سالهاست یک قطره آب نداشته!! درختان هم خشک شده بودند! او مأیوس شد و از همان راهی که آمده بود برگشت، هر چی دورتر میشد، هوا رو به صافی و شادابی، و درختان و آب استخر به طراوت اول بازمیگشتند…

به حضور امیرالمؤمنین(علیه السلام) شرفیاب شدم. حضرت فرمودند: «خدا  این چنین اون ملعون رو جزا و عقاب میکنه، که اگه یک قطره از آب آن استخر مینوشید از هر زهری تلخ تر و از هر عذابی برایش دردناک تر بود»
بعد از این فرمایش از خواب بیدار شدم…

ـ…………………………….
منبع: سرنوشت قاتلان شهدای کربلا/عباسعلی کامرانیان
یادنامه علامه امینی/ص۱۳

*نتیجه اینکه:
ما هر چی به اهل بیت نزدیکتر باشیم
در دنیا و پس از دنیا؛ شاداب تر، باصفا تر، باطراوت تر و زنده تر خواهیم بود… حیات طیبه از آنِ دوستان و شیعیان اهل بیت خواهد بود…
و هر چی بالعکس تر… بالعکس تر…

نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخش‌های موردنیاز علامت‌گذاری شده‌اند *