تذکر دادن یا عیب جویی کردن ؟!
تذکر دادن با عیب جویی کردن، دو مقوله ی از هم جداست. اگه کسی به دنبال اصلاح عیب های خودش باشه، بیشترین تاثیر گذاری رو در اجتماع خواهد داشت.
تذکر دادن با عیب جویی کردن، دو مقوله ی از هم جداست. اگه کسی به دنبال اصلاح عیب های خودش باشه، بیشترین تاثیر گذاری رو در اجتماع خواهد داشت.
مردى مسيحی به امام باقر گفت: تو بقر هستى. حضرت فرمود: نه، من باقرم. او گفت: فرزند زنى آشپزى. حضرت فرمود: اين شغل او بوده. گفت: تو فرزند يك سياه حبشى بد زبانی؟ امام فرمود: اگر شما راست ميگویى خدا مادرم را بيامرزد، اگر دروغ ميگویى خدا از تو بگذرد.
“نصرانى” مسلمان شد.
پیامبر(ص) پیوسته می فرمود: هر گاه امت من از انجام امر به معروف و نهی از منکر سرپیچی کرده و آن را به یکدیگر واگذار کردند، گویا با خدا اعلان جنگ کرده اند.
(وسائل الشیعه/ج۱۱/ص۳۹۴)
تابلوی پیچ خطرناک رو کنار پیچ نصب نمیکنن، بلکه با فاصله و جلوتر نصب میکنن؛ اونم جاییکه نه پیچ هست نه خطر، کار معقول هم همینه…
«امر به خوبی» و «نهی از خطر» گرچه همیشه باید باشه؛ اما اگه از کودکی شروع بشه، بارها تاثیرگذارتره! یعنی قبل از واقعه…