و لَنَبْلُوَنَّکُمْ بِشَیْءٍ مِنَ الْخَوْفِ وَ الْجُوعِ وَ نَقْصٍ مِنَ الْأَمْوالِ وَ الْأَنْفُسِ وَ الثَّمَراتِ وَ بَشِّرِ الصَّابِرینَ [بقره/۱۵۵]
ترجمه:
و قطعا همه شما را با چیزی از ترس، گرسنگی و کاهش در مالها و جانها و میوه ها، آزمایش می کنیم و بشارت ده به استقامت کنندگان.
ابوبصیر از امام صادق (علیه السلام) روایت کرده که حضرت فرمودند: ناگزیر باید پیش از آمدن قائم علیه السلام سالی باشد که مردم در آن سال گرسنه بمانند و آنان را ترسی سخت از کشتار و کاهش اموال و کم شدن عمر و محصول فراگیرد که این در کتاب خدا بسیار آشکار است، [و بعد آیه بالا را خواندند] …
ابوبصیر از امام صادق (علیه السلام) روایت کرده که حضرت فرمودند: ناگزیر باید پیش از آمدن قائم علیه السلام سالی باشد که مردم در آن سال گرسنه بمانند و آنان را ترسی سخت از کشتار و کاهش اموال و کم شدن عمر و محصول فراگیرد که این در کتاب خدا بسیار آشکار است….
بیشتر وزیران و امیران عباسی، افرادی بی‌کفایت و ستمگر بودند؛ در تحقیر و شکنجه و از بین بردن حقوق مردم از هیچ‌کاری دریغ نمی‌کردند! مثلا محمد بن عبدالملک (وزیر واثق) مردم را در تنوری پر از میخ شکنجه می‌داد! می‌گویند که خود او را هم در همان تنور کشتند.
وقایعی که جنبه علامت ندارند و وقت تحقق آنها هم مشخص نشده! برخی از آنها در گذشته محقق شده و برخی هم مبهم و مُحتَملُ الوجوه است! پس چندان فایده ای در ذکر آنها نیست مگر اینکه اطلاع و تذکر اجمالی باشد.
خداوند به کسانی از شما که ایمان آورده و کارهای شایسته انجام داده اند وعده می دهد که قطعا آنان را حکمران روی زمین خواهد کرد همانگونه که به پیشینیان آنها خلافت روی زمین بخشید و دینی را که برای آنان پسندیده پابرجا و ریشه دار خواهد ساخت و ترسشان را به امنیت مبدّل می نماید.
عبدالله بن سنان درباره ی این آیه از امام صادق پرسید، حضرت فرمودند: این آیه درباره ی علی بن ابیطالب و امامان از فرزندان اوست و منظور از «وَلَيُمَكِّنَنَّ لَهُمْ دِينَهُم…» همان وعده ی خداست که درباره حضرت قائم علیه السلام و یارانش می باشد.
