خداوند جهان را به نور خود روشن خواهد کرد…[۱] حتی اگر کسی بیمار باشد، ذات اقدس الهی به خورشید فرمان خواهد داد تا وی را شفا دهد…[۲] از اورشلیم آب روان جاری خواهد ساخت و هر بیماری به واسطه ی آن شفا خواهد یافت…[۳] درختان را وادار می کند تا هر ماه میوه آورند و انسان از آن میوه ها می خورد و شفا می یابد…[۴]
امام صادق به یاران خود فرمودند: «هنگامی که ببینی ستم فراگیر شده، قرآن فراموش گشته و از روی هوا و هوس تفسیر گردیده، اهل باطل بر اهل حق پیشی گرفته، افراد با ایمان سکوت اختیار کرده! پیوندهای خویشاوندی بریده شده، چاپلوسی فراوان گشته! راه‌های خیر بدون رهرو، و راه‌های شرّ مورد توجه قرار گرفته! حلال، حرام و حرام، حلال و مجاز شمرده شده است! …
ابوخالد کابلی از امام باقر علیه السلام روایت فرموده که: وقتی قائم ظهور کند همه جا را سِیر نموده تا به «مُرّ» (واقع در منتهای کشور یمن) می رسد، در آنجا به ایشان می گویند: حاکمی که در مکه معیّن کرده بودید کشته شد! قائم از آنجا به مکه بر می گردد و قاتلین را می کشد و بیش از این کاری نمی کند.
سپس راه می افتد و مردم را دعوت به دین خدا می نماید، تا اینکه به سرزمین بیداء می رسد. در آنجا دو لشکر سفیانی قصد او می کنند ولی خداوند به زمین فرمان می دهد از زیر پای آنها فرو رود و آنها را ببلعد. این است معنای آیه شریفه
ابوخالد کابلی از امام باقر علیه السلام روایت فرموده که: وقتی قائم ظهور کند همه جا را سِیر نموده تا به «مُرّ» (واقع در منتهای کشور یمن) می رسد، در آنجا به ایشان می گویند: حاکمی که در مکه معیّن کرده بودید کشته شد! قائم از آنجا به مکه بر می گردد و قاتلین را می کشد و بیش از این کاری نمی کند.
متوکل(متوفای ۲۴۷قمری) این موجود ناقص و مریض؛ پلیدترین، آلوده ترین و بدنام ترین خلیفه ی عباسی، کسی که قبلا در زمان خلافت برادرش در زندان بود و بنا بود اعدام شود اما نشد! امام عسکری علیه السلام دوران چنین فردی زندگی می‌کرد!
متوکل به طور رسمی انزجار و تنفرش از ذریه علی علیه السلام را یاد می‌کرد. شیعیان در زمان او مصیبتهایی متحمل شدند که در عهد هیچ‌یک از خلفای ستمگر گذشته، ندیده بودند! تحریم اقتصادی، منع هرگونه احسان و نیکی در حق آنها… کار به جایی رسید که گویند گروهی از زنان علوی که نخ‌ریسی می‌کردند، تنها یک پیراهن داشتند و به ترتیب آن را به تن می‌کردند تا نماز بخوانند! متوکل در همان زمان، میلیون‌ها دینار خرج عیاشی‌های خود می‌کرد و اموال بسیاری به رقاصه ها، دلقک‌ها و آوازه‌خوانان می‌داد…
