صدای شبکه “من و تو” رو هم در آورد!

خلاصه تاثیر این برنامه اینقدر غیر قابل انتظار بود که صدای شبکه من و تو رو هم در آورد و مجری برنامه در گزارش، با عصبانیت گفته بود: «نمیدونم چرا مردم باید این قدر پول بدن ماهواره بخرن و بعد دو دستی تقدیم مسجد کنن؟! معلوم نیست بعد از این چه بلایی سر گیرنـده ها در میاد!» ما هم در جوابشون در جشن بعدی؛ رسیورها رو به گروه سرودی که از نوجوانان محلــه تشکیل شده بود دادیم، اونا هم از همون بالای جایگاه، گیرنده ها رو با پایین پرتاب کردند و از بین بردند…

وقتی ﺣﻀﺮﺕ آﺩﻡ داشت از بهشت هبوط پیدا می کرد…

ﺧﺪﺍ بهش ﮔﻔﺖ: ﻧﺎﺯﻧﯿﻨﻢ ﺁﺩﻡ ، ﺑﺎ ﺗﻮ ﺭﺍﺯﯼ ﺩﺍﺭﻡ … ﺍﻧﺪﮐﯽ ﭘﯿﺸﺘﺮ ﺁﯼ ….
ﺁﺩﻡ ﺁﺭﺍم و ﻧﺠﯿﺐ، ﺁﻣﺪ ﭘﯿﺶ !!!… ﺯﯾﺮ ِﭼﺸﻤﯽ ﺑﻪ ﺧﺪﺍ ﻣﯿﻨﮕﺮﯾﺴﺖ ..
ﻣﺤﻮ ﻟﺒﺨﻨﺪ ﻏﻢ ﺁﻟﻮﺩ ﺧﺪﺍ ، و ﺩﻝ ﺍﻧﮕﺎﺭ ﮔﺮﯾﺴﺖ !!…

ارتباط برزخیان با این جهان .

افراد با ایمان، گاهی به دیدار خانواده هاشون میرن، که فقط خوبیها و خوشی های خانواده هاشونو می بینن [به همین خاطر] خوشحال میشن، ولی کافران، بدیها و ناخوشیها رو می بینن و غمگین میشن.

از امروز سرباز تشیع هستم …

[رئیس علمای اهل سنت فرانسه، به تشیع روی آورد]
«شیخ سانکو محمدی» فرانسوی کامرونی ‌الاصل است که ۴۳ سال در فرانسه زندگی کرده و به ساخت مساجد در این کشور، شهرت پیدا کرده…
«شیخ سانکو» رئیس علمای اهل سنت فرانسه در دیدار اخیرش از کربلای معلا، اعلام تشیع کرد و گفت: «به آیت‌الله سیستانی بگویید از امروز سرباز تشیع هستم»

۳ سخن تکان دهنده برای شیعیان

شمایید که به ما منسوب اید؛ برای ما زینت باشید نه مایه ی ننگ و عار . چه مانعی دارد که همانند یاران علی(ع) در بین مردم (#اهل_سنّت ) باشید؟ که اگر مردی از یاران او در بین قبیله ای قرار می گرفت امام و مُؤذّن آنها بود و امانتدار و محافظ مال آنان. مریضان آنان را عیادت کنید و در تشییع جنازه ی آنان حاضر شوید و در مساجدشان نماز بگزارید. نگذارید در امر خیر از شما پیشی گیرند، به خدا قسم شما سزاوارتر از آنها به آن امر هستید.
(فرمایشات امام صادق (ع)، بحار الأنوار، ج۸۵، ص۱۱۹)

اعتـــراض عاشقانه ≠ اعتراض بی بندوبار (استاد پناهیان)

“اعتراض مطلق و بی بندوبار” مانند اینه که حضرت یعقوب(علیه السلام) به بوی پیراهن یوسف(علیه السلام) بی اعتنا باشه و به این بهانه که منتظر دیدار خود یوسف است، آثار ایشون رو بی‌مقدار بشماره؛ و یا هنگامی که پیراهن را به او می‌رسانند، به جای نوشیدن جرعه ای از چشمــه وصـــال و متبرک کردن ِ چشمانش به پیراهنی که بوی دلدار رو میدهد ( که نتیجه اش بینایی اوست)، اعتراض کنه که « من عمری ست منتظر یوسفم، حالا برای من پیراهن می‌آورید! » و پیراهن رو به کناری پرتاب کنه!

وحید یامین پور در صفحه شخصی خودش نوشت .

در قرآن خطاب به زن و شوهرها آمده: «هُنَّ لباسٌ لکم و اَنتم لباسٌ لَهُنّ»(بقره ۱۸۷)
آنان براى شما پوششى هستند و شما نيز براى آنان پوشش هستید.
(مجمع البیان: و هر دو مايه زينت و شكوه و سلامت يكديگريد. به بيان ديگر، آنان مايه آرامش شمايند و شما نيز مايه آرامش آنان؛ همانگونه كه در آيه ديگرى آمده است كه: «وَجَعَلْنَااللَّيْلَ لِباسَاً.»و شب را مايه آرامش و پوشش شما قرار داديم)

عامل بالارفتن و رسیدن به قله

صخره نورد ها
برای بالارفتن به دنبال قسمتهای چاله مانند و فرورفته اند، نه قسمتهای صاف.
نقص ها و کمبودهای مادی در زندگی، همون چاله هاست.
در واقع عامل بالارفتن و رسیدن به قله همین چاله چوله هاست
وگرنه هر لحظه احتمال سقوط و متلاشی شدنه …

او حاضر است ولی ظاهر نیست!

او حاضر است ولی ظاهر نیست!
ما ظاهریم اما حاضر نیستیم!
او منتظر حضور ماست و ما منتظر ظهور اوییم!
خدا کند که ما حاضر شویم تا او ظاهر شود…

دقت کنید !! چرا عیب هامون مخفی می مونه؟

۱. علاقه و آرزوها » همه آرزو دارن آدم خوبی باشن ولی یکی از نتایج این علاقهٔ خوب اینه که انسان فکر میکنه آدم خوبیه در حالیکه فقط دوست داره آدم خوبی باشه و در این راه موفق نبوده [مثل تشنه ای در بیابان که دنبال آب میگرده و از فرط تشنگی همه چی رو سراب می بینه]

چیستان ها

آن چیست که شیرین است ولی مزه ندارد… سنگین است ولی وزن ندارد؟ (خواب)

نام کدام پرنده است که اگر برعکس کنی نام پرنده ی دیگری میشود؟(زاغ)

چهار برادرند که هر چه می دوند به هم نمی رسند؟ (چرخ های ماشین)

یادداشت استاد پناهیان

انقلابی که سرآغازش از مکۀ مکرمه بود و مقدماتش را تمام انبیاء فراهم کرده بودند. بذر شجرۀ طیبۀ «انقلاب اسلامی» در کنار چشمۀ زمزم به دستان پاک پیامبر اکرم(صلی‌الله‌علیه‌وآله) کاشته شد. در مکه آن را سرکوب کردند، از مدینه سربرآورد. در مدینه مظلوم واقع شد، در کوفه به اقتدار رسید. در کوفه با ناجوانمردی خواستند آن را به خاک بسپارند، در کربلا قیام کرد. در عاشورا آن را به خاک و خون کشاندند تا نابودش کنند، ریشه‌های خود را در دل زمین گستراند و جاودانه شد؛ تا در زمان ما جلوه‌گر گشت و ۲۲ بهمن ۱۳۵۷ سرزمین ما را رویاند. ما از این شجرۀ تنومند طیبه که در جان جامعۀ ما سر از خاک تاریخ بیرون زده بود، شاخه‌ای با نام «جمهوری اسلامی ایران» دریافت کردیم و آن را به مثابه نهالی نهادینه کردیم که زیر سایۀ آن زندگی کنیم.